WachlarzWydzielona organizacja dywersyjna
|
Cele działań operacyjnych żołnierzy "Wachlarza" Grupy kilkuosobowe żołnierzy "Wachlarza" do działania bojowego nazywano patrolami. Każdy patrol miał wyznaczonego dowódcę (przeważnie 1+ 4 oraz 1 +6).
Do kwietnia 1942 r. zorganizowano dwa odcinki III i IV, a z V - tym wciąż były kłopoty, chociaż w Warszawie był już przygotowany trzon oficerski Wachlarza dla odcinka V - tego. Ze względu na trudny teren nie było w Wilnie odpowiednich działaczy konspiracyjnych do przyjmowania grup cichociemnych oraz ulokowania ich. Dopiero w połowie kwietnia 1942 r. do Warszawy przybył z Wilna Bronisław Krzyżanowski, kolega przedwojenny mjr Macieja Kalenkiewicza. Ten znający kłopoty z usadowieniem ludzi (cichociemnych) na Wileńszczyźnie, czyli w V odcinku niezwłocznie skontaktował B. Krzyżanowskiego, od tego dnia "Bałtruka" z dowództwem Organizacji. I tak dotychczasowy (wolny od kontaktów z ZWZ) dowódca grupy rodzinno - koleżeńskiej w Wilnie został wyznaczony na dowódcę grupy wiążącej się od tej pory z Wachlarzem pod kryptonimem "Baza". Krzyżanowski przyjął pseudonim "Bałtruk". Na następny dzień doszło do spotkania B. Krzyżanowskiego z "Danem" zastępcą i dowódcą Sztabu Wachlarza "Doktorem Waligórą", którzy dla podkreślenia jak ważne jest prowadzenie działań dywersyjnych poza granicami z 1939 r. powiedział do "Bałtruka" - "za każdy strzał po naszej stronie granicy będzie sąd". Po powrocie do Wilna "Bałtruk" - już jako oficjalny dowódca "Bazy" z grupy rodzinno - koleżeńskiej utworzył dobrze zorganizowaną i zakonspirowaną wojewódzką centralę.
dalej: 1 2 3 4 5Autor publikacji: |
||||||