Struktura organizacyjna "Wachlarza"
Po opanowaniu przez wojska niemieckie terenu kresów wschodnich Rząd Londyński miał na uwadze działanie ZWZ do przygotowania na kresach powstania zbrojnego przeciw Niemcom. Natomiast osłoną tych działań i terenu miała być organizacja zbrojna "Wachlarz". Dlatego według planu operacyjnego Szefa Sztabu Głównego "Wachlarza" mjr Grochowskiego, zaakceptowanego przez gen. "Grota" ustalono, że:
- Przygotowywanej akcji miano "Wachlarz" przyjęto jako kryptonim organizacji , ponieważ kształt organizowanej akcji widziano, że Warszawa - to centralny punkt- jakby rączka wachlarza przy wachlarzowej formie brzegów górnych wachlarza stanowić miały rzeki od północy Dźwina i od południa Dniepr.
- Warunkiem koniecznym akcji było odebranie tej akcji od wszystkich innych zadań i akcji Komendy Głównej ZWZ. Była, więc akcją specjalną nieznaną nawet dla Sztabu Komendy Głównej, a tylko i jedynie Komendantowi Głównemu ZWZ.
- Werbunek ludzi do "Wachlarza" pozostawiono tylko sztabowi głównemu "Wachlarza" i ich wybranych z kolei dowódców terenowych.
- Podobnie wyglądała sprawa uzbrojenia - wyłącznie ze "zdobyczy" ludzi "Wachlarza".
- Terenem działania (czyli jak wiadomo dotyczyło dywersji w szerokim pojęciu) objęto obiekty, linie kolejowe i to poza granicą sprzed 1939 r.
Jeśli chodzi o werbunek ludzi do "Wachlarza" - brano pod uwagę fakt, że łączyło się to z wyjazdem na wschód, więc mieli to być ludzie młodzi, nie obarczeni rodziną, brawurowi, nadający się do szybkiego przeszkolenia dywersyjnego. Od zwerbowanych wymagano znajomości języków: rosyjskiego, ukraińskiego lub białoruskiego, od działających na północy - znajomości języka litewskiego i łotewskiego.
Do grupy "cichociemnych" - starano się werbować oficerów i podoficerów stacjonujących przed wojną w jednostkach na kresach a w tym KOP. Teren przyszłego działania podzielono na dwie strefy. Strefa "A" to zaplecze i teren wypadowy. Strefę tę od zachodu wytyczała linia tzw. Rokadowa, ciągnąca się od Lidy przez Białystok, Brześć, Kowel, do Lwowa, a od wschodu to granica państwa do 1939 r. Strefa "B" - to teren do sabotażu i dywersji. Działania ludzi "Wachlarza" w strefie "A" były ograniczone, ponieważ zakazany był jakikolwiek kontakt z jednostkami siatki powstających Okręgów ZWZ - AK oraz placówkami dalekiego zasięgu.
Obie strefy zostały przeniesione od Warszawy na wschód pocięte na pięć głównych odcinków, które ponumerowano:
- Odcinek I to: Lwów - Tarnopol - Ploskirow - Winnica - Zmerynka - Dniepropietrowsk.
- Odcinek II to: Równe - Zwiachel - Żytomierz - Kijów.
- Odcinek III to: Brześć - Pińsk - Dawidgródek - Mozyn - Homel.
- Odcinek IV to: Lida - Mińsk - Borysów - Orsza.
- Odcinek V to: Wilno - Dyneburg - Połock.
